Sunday, 13 April 2008

"Dhanam moolam, idam jagath"


Before I start my new article I would like to thank all my friends, who really proved of how much they care about how I feel, by leaving some nice, sweet and lovely comments on my articles despite knowing the fact that they were not entirely true when they were writing those. I'm just being totally totally myself (as everyone knows that I have a real bad sense of humor), so please ignore any of my comments , don't take them personally and do continue the difficult task of reading my articles.

"Dhanam moolam, idam jagath" ... a sanskrit verse saying "Money forms the root of this world" and my understanding of this eternal truth so far is the content of this article. The fact about money that amuses me the most is, its such a unique invention made by a human being that it enslaved the very creator. When I was young I used to think as to why do we have poor people, why can't the government print more currency and distribute among the poor, was my simple solution to poverty. But as I grew up (I understood how stupid I was) I understood how important money was in life and how careful one should be when dealing with it.

No..I'm not going to list any money saving tips under this, so not to worry too much. Accept it or not "Money" plays a major role in everyone's life. We work for money which in turn leads to a comfortable life. So, the comforts in ones life are directly proportional to the money they have. Everyone desires for a comfortable life, but does more money make a human being content and happy? Does money solve all the problems ? Answer to this is a bit complicated, this is what I think it does.

Money does solve problems, but not all. Money does speedup the planning that one has for future but not future. But it makes me the most satisfied and happy when I spend it in a way without expecting a return. In my experience with life, I have met people who would calculate each penny spent and will make sure that they get the return from the spent. Though this is good when we talk about money spent on worldly things, but things become different when the same rule is applied to relationships. There are parents who will make sure that they get back what they have spent on their children, there are sons who look after their parents for their properties, there are daughters who make sure that what ever the trouble that her family faces , she makes sure that she is happy, there are husbands who ensalve their wives without giving them any financial freedom, their are daughter-in-laws who are as calculative as their husbands. I'm not going to talk much about relationships here, I would some day publish a blog on that. So getting back to money,though important, its not everything in life.

Though I sound a bit ascetic in above paragraphs, that doesn't in anyway mean that I don't love money, everyone does. But running after it should not make us miss the most important moments in our lives. If working for an additional hour earns you £200, spending the same one hour with your loved one will make them feel how important they are to you, spending the same one hour at a friends place will strengthen your friendship (I've always strongly believed that friends are the only good things happened in my life, that makes me the most wealthy and richest :-)), spending the same hour with parents and family shows how much you care. I understand what you think at the moment, that how can you do all these things in the same hour, we don't have any magic to be present at so many places at the same time, please pardon my stupid sense of humor, but I think I made my point clear.

Last but not the least, its easy to earn money but its difficult to make most of it. There should be always a direct proportion between how much we earn and how much is spent, i.e. there is always a limit on the spending; money overspent is always dangerous. One should not in any way be influenced by the spending habits of others, everyone has their own style. This is the most thought article by me, so I don't think anyone will find it of much interest. And to conclude this, I don't think what ever I have mentioned above is new, they are well known facts; but this was written just to control my spending habits, atleast now because I have written all this I'm bound to it and hopefully I'll control my spending and increase my savings. And if any one finds me over spending, please do remind me of this article.

Sayounara,
Chinni.

Tuesday, 1 April 2008

నొప్పించక తనోవ్వక తప్పించుకు తిరుగువాడు ధన్యుడు సుమతి !!!!!!!!

హలో ఎలా న్నారు అంత...ఏమిటి తెలుగు లో రాస్తుఉనాను అనుకుంటున్నారా, చెప్పాను గా ముందే ఇలాంటిట్విస్ట్లు టర్న్ లు చాలా ఉంటాయని, మీరు తట్టుకోవలసిందే మరి. అదొక కారణం అయితె , నా మాతృ భాష మీద ఎంతమమకారము ఉంది అని , అందరి కి తెలుపుదాముఅని మాత్రం కాదు ఇంగ్లాండ్ లో ఉండి ఇంగ్లీష్ ని మరీ ఖునిచేసేస్తున్ననేమో అనిపించింది , అందుకని కొంత తెలుగు లో రాద్దాము అని డిసైడ్ అయ్యాను. మరి సుమతి శతకములోని చిన్న వాక్యము నా article subject , చిన్నప్పుడు టీచర్ కి అప్పచెప్పినట్టు గుర్తు ఉండే ఉంటుంది అందరికి.

సుమతి గారు ఎవరిని గురించి చెప్తూ పద్యం రాసారో గాని, మహానుభావుడిని కలిస్తే చాలా బాగా ఉంటుందిఅనిపిస్తుంది , ఆయన దగ్గర కొన్ని టిప్స్ తీసుకోవచ్చు. అసలు ప్రస్తుత సమాజములో ఇటువంటి వ్యక్తులు ఎవరైనాఉంటారా అనిపిస్తుంది. ఎవ్వరిని బాధపెట్టకుండా , తను బాధపడకుండా ఎవరైనా ఎలా ఉండగలరు ? కొంత మందిఇతరులను సంతోష పెట్టాలనే తాపత్రయం లో మన సంతోషం గురించి ఆలోచించారు, అలాంటి వారు కొందరైతే ; అసలుఎవరు ఏమైపోయిన తన స్వార్ధం చూసుకొనే వారు చాల మంది. నా అదృష్టము కొద్ది మొదటి కాటేగోరి వాళ్ళు , అలాగే నాదురదృష్టము కొద్ది రెండో కాటేగోరి వాళ్ళు నా లైఫ్ లో తారసపడటం జరిగింది.

నా లాస్ట్ ఆర్టికల్ లో చెప్పినట్లు నాకు
బద్ధకం, దానిని పూర్వం ఆలోచించటం లో కూడా ప్రదర్శించేదానిని , అందుకే నేనుసింపుల్ గా, సుమతి గారు చెప్పిన శతకాని తప్పుగా అర్థం చేసుకొన్నాను, దానికి నేను ఇచ్చిన నిర్వచనం "కంప్రొంమైస్స్కాని అది తప్పు అని చాలా లేట్ గా తెలుసుకొన్నాను. ప్రతిక్షణం వేరేవాళ్ళు నేను చేసిన పని వల్ల సంతోషపడుతున్నర లేదా, అని అలోచించేదాన్ని తప్ప; వాళ్ళు నేను చేసే పనులకి వేల్యూ ఇస్తున్నర లేదా అని కుడా ఆలోచించేదానిని కాదు. కాని ఇక్కడ ఒక విషయం చెప్పాలి, అలా చేస్తున్న చాలా సార్లూ నాకు ఇష్టం లేని పనులు కూడా చేయాల్సివచ్చింది. ఐతే నేను తరువాత గ్రహించిన విషయమేమిటంటే , పైన చెప్పిన మొదటి కాటేగోరి వాళ్ళు దానిని మంచితనంకింద లెక్క కడితే , రెండో కాటేగోరి వాళ్ళు చేతకానితనం కింద లెక్క గట్టారు; అధిఎలాగంటే మొదటి రకమేమోమనమంటే గౌరవము కాబట్టీ మనము చెప్పిన పనులు చేస్తున్నారు అనుకుంటే , రెండో వాళ్ళు- వాళ్ళకి ఏమి రాదుకనక మనము చెప్పినట్లు పడిఉంటున్నారు అని .

అప్పుడు అర్థం అయింది నాకు (చావు తెలివి మరీ) , మనుషులను గ్రహించి మసలుకోవటం అవసరమని, ఎవ్వరినిగుడ్డిగా నమ్మకూడదు అని, అలాగే మొదట సొంత అభిప్రాయాలను గౌరవించాలి అని; అంటే మన గురించే ఎంత సేపుఆలోచించమని కాదు కాని, కొంత అలోచించి మన అభిప్రాయాలూ వ్యక్తపరిస్తే ఏమో ఎదుట వారు కూడా నచ్చి దానికిఅంగీకరము తెలుపవచ్చు; వాళ్ళు హ్యాపీ మనము హ్యాపీ.

ఇందు మూలముగా నేను చెప్పదలుచుకున్నదేమిటంటే, సుమతి గారు చెప్పినట్టు ఉండగలిగితే అంత కంటేఅదృష్టవంతులు లేరు, కాని అది పూర్తిగా నెరవేర్చ గలిగితేనే ; వన్ సైడ్ మాత్రం కాకూడదు. ఇంక చాలా రాయాలని ఉండికాని చాలా చాలా నిద్ర వస్తుంది కాబట్టీ మీరు అదృష్టవంతులు, ఇంతలోనే ఆపేస్తున్నాను.

సయోనార,
చిన్ని.